De Barbaar beweegt zich op het gebied van de genezende kracht van kunst. In het bijzonder van theater en muziek. (Muziek is voor mij onlosmakelijk verbonden met theater).
De natuur heeft diezelfde verbindende werking: het maakt heel wat los geraakt is van elkaar. Bijvoorbeeld, je volle hoofd heeft na een lekkere uitwaaiwandeling weer een lichaam gekregen waar het op rust.
Het liefst werkt De Barbaar dan ook buiten: wat spreekt nou meer tot de verbeelding dan samenkomen onder een grote Beuk en dan diens verhalen te horen. Net als vroeger onze voorouders deden, waar zij heilige ruimtes inrichtten nabij bomen en hier allerlei rituelen hielden. Dat was niets anders dan het onderhouden van de onderlinge verbondenheid binnen de gemeenschap. En het versterken van de band met het natuurlijk ritme van Aarde en Hemel.
Kunst en natuur hebben allebei dat vermogen. Om je in contact te brengen met jezelf, met elkaar, en met de wereld om je heen. Zet ze samen in, en ze versterken elkaar. Dat doet De Barbaar.
Zo hoopt De Barbaar de wereld een klein beetje mooier te maken. Want wie zich verbonden voelt met Eik, Rivier, met zichzelf of met elkaar, zal meer geneigd zijn deze te beschermen en respecteren.